Projekt Hucisko

19 listopada 2016
Seminarium i wystawa projektów artystów na rezydencji

Dom Tadeusza Kantora i Marii Stangret w Hucisku rozpoczyna nowy etap swojego istnienia jako miejsca dla kolejnych pokoleń twórców. Jest to więc kontynuacja celu jaki wyznaczyli dla tego miejsca jego twórcy – miejsca twórczej pracy, myśli i odpoczynku.
Przyszłość Dom Tadeusza Kantora i Marii Stangret w Hucisku to proces, który dopiero się zaczyna. Jako oryginalny dom artystów, miejsce odległe, dzieło sztuki, w pewnym sensie rzeźba, przestrzeń wypełniona historią i artystyczną obecnością, ale też nowe miejsce – dom w Hucisku stawia wiele pytań. Wiele z nich dotyczy nie tylko domu Kantora i Stangret, ale porusza uniwersalne kwestie, znaczące szczególnie dla innych, podobnych miejsc. Szukając odpowiedzi na niektóre z nich postanowiliśmy zorganizować seminarium, spotkanie różnych perspektyw i spojrzeń na tego rodzaju miejsca, w którym udział wezmą zarówno historycy sztuki, krytycy, kuratorzy, jak i artyści.
Wśród pytań, na które szukamy odpowiedzi w kontekście Huciska, są między innymi przyszły program tego miejsca, tryb działalności i metody zachowania jego dziedzictwa. Możliwych jest wiele dróg, dlatego ze względu na ten stan potencjalności myślimy o Hucisku jako o projekcie. Dlatego nazwaliśmy nasze spotkanie – Projekt Hucisko.

Nawiązując do zaplanowanej roli tego domu, Fundacja im. Tadeusza Kantora stworzyła program rezydencji artystycznych (artist-in-residence), w ramach którego zaprasza artystów, kuratorów, historyków sztuki, i innych twórców, do zamieszkania w Hucisku na pewien czas, i pracy nad projektami. Wynikiem pierwszych rezydencji stało się niniejsze seminarium, przygotowane wspólnie z naszą pierwszą rezydentką Camillą Larsson, oraz dwie realizacje artystyczne – Joshuy Schwebela i Krystiana Trutha Czaplickiego.

Seminarium: Hucisko Reimagined

W dzisiejszym świecie kultura i sztuka bywa traktowana jako kwestia dyskusyjna a wolność ekspresji artystycznej ograniczana. W związku z tym bardziej niż kiedykolwiek potrzebne są konteksty w których możliwe jest spotkanie artystów i praca eksperymentalna. Dom zbudowany przez artystę – Tadeusza Kantora, wraz z inną artystką i swoją żoną – Marią Stangret, posłuży jako punkt wyjścia seminarium Hucisko Reimagined, które odnosi się właśnie do tej pilnej potrzeby współczesności. Jako artysta, Tadeusz Kantor nieustannie przepracowywał i podejmował problemy przestrzeni, reprezentacji, obiektów i materialności. Był pochłonięty wyrzeźbieniem miejsca, w którym można pracować niezależnie, na granicy sztuk wizualnych i teatru.

Fundacja im. Tadeusza Kantora opiekuje się Domem Tadeusza Kantora i Marii Stangret. Dom ten znajduje się w Hucisku, małej miejscowości do której można dojechać z Wieliczki krętymi, wiejskimi drogami. Żeby przedyskutować jego przyszłą rolę, Fundacja im. Tadeusza Kantora organizuje tam pierwsze międzynarodowe spotkanie, na którym poruszone zostaną dwa zasadnicze tematy – domów artystów, oraz warsztatów artystycznych. Będzie to okazja do przeglądu i dyskusji nad fenomenem domów artystów, oraz ich możliwego wykorzystania w przyszłości – nawiązując do samego Kantora – wyobraźni i pamięci – w odniesieniu do stworzonej przestrzeni i artystycznej kreacji.

Wraz z zaproszonymi gośćmi oraz w dialogu z dziełami i pismami Kantora, na seminarium podejmiemy próbę wyobrażenia modeli działalności, które odpowiadałyby temu miejscu w przyszłości – jego dziedzictwu, tożsamości i potencjałowi. Mogą być to warsztaty – łączące studentów różnych dziedzin sztuki, performance, teatru, kuratorstwa czy pisania. Mogą to być rezydencje dla artystów pracujących w tym odległym miejscu. Może to być miejsce pracy i badań historyków sztuki i kuratorów.

Dom w Hucisku ma kilka charakterystycznych cech, na które należy zwrócić uwagę rozważając kwestię jego przyszłej działalności. Jest zaciszem w którym artyści mogą schronić się przed widokiem publicznym. Jest miejscem w którym można wyobrazić sobie świat na nowo, poprzez intymność prywatnego domu. Jest miejscem do namysłu i pracy – miejscem artystycznej autonomii – tak ważnych dla Kantora i widocznych w jego dziełach i pismach.

W czasie dwudniowego spotkania odbędzie się seminarium i otwarcie wystawy dwóch realizacji site-specific, stworzonych przez artystów, którzy zdecydowali się poświęcić swój czas domowi w Hucisku – Joshuę Schwebela oraz Krystiana Trutha Czaplickiego.

PREZENTACJA SEMINARIUM oraz OTWARCIE WYSTAWY – 19.11.2016 r., godzina 16:00
Dom Twórczości Tadeusza Kantora i Marii Stangret, Hucisko 52, okolice Wieliczki
Uczestnicy seminarium
Camilla Larsson
Lech Stangret

Anna Baranowa
Mark Geurden
Aleksandra Kędziorek
Anna Tomaszewska
Natalia Zarzecka

Nico Anklam
Mareike Dittmer
Małgorzata Jędrzejczyk
Michał Rogulski
Anna Szylar
Kuratorka seminarium: Camilla Larsson

Projekty artystów na rezydencji

Artyści, którzy wzięli udział w rezydencji w Hucisku odnieśli się do domu i jego dziedzictwa na dwa zupełnie różne sposoby. Ich bliski i czuły kontakt z tym miejscem doprowadził do powstania dwóch realizacji, w których przejawiają się dwa bieguny kwestii wpływu miejsca na pracę oraz jej osadzenia w kontekście.

Joshua Schwebel
Podszewki [Linings]

Joshua Schwebel skupił się w swojej pracy na historii domu oraz figurze nieobecnego artysty. Jego projekt rozpoczął się w formie możliwej współpracy z Banjaminem Ramsayem – artystą z którym wspólnie przyjechali na wizytę studyjną do Huciska. Spędzili wspólnie kilka dni w domu Tadeusza Kantora, w jego prywatnych wnętrzach, wśród jego prac, jego książek, w przestrzeni którą stworzył. Towarzyszyło im wrażenie, że właściciel przed chwilą wyszedł. Kogoś było brak. Po wycofaniu się Ramsaya z projektu Joshua Schwebel zdecydował się skupić na figurze nieobecnego artysty – zarówno w odniesieniu do Kantora, gospodarza, jaki Ramsaya, jako niedoszłego partnera we współpracy. Wykorzystując język artystyczny artysty, który się wycofał, opowiedział o nieobecności twórcy domu. Kwestia oryginalności pracy, jest jednym z tematów, które porusza ta praca.

Jego realizacja jest głęboko zakorzeniona w domu i jego atmosferze. Artysta subtelnie rozproszył ją w różnych miejscach, wtapiając częściowo w oryginalne otoczenie. Niektóre jej elementy mogą wręcz zostać niezauważone, albo nie rozpoznane jako fragment dzieła.

Krystian Truth Czaplicki
Flower Basket

Zupełnie przeciwstawnie – Krystian Czaplicki stworzył pracę, która formalnie bardzo odcina się od otoczenia. Należy ona do nowego cyklu, który równolegle jest prezentowany w galerii BWA Wrocław. Mimo, że wizualnie tworzy kontrast z otoczeniem w którym jest prezentowana, jej proces powstawania związał ją silna relacją z otoczeniem i kontekstem domu Kantora. Relacja między pracą a miejscem sytuuje się w tym wypadku właśnie w procesie twórczym, bardziej niż wizualnej zgodności.
Flower Basket, oraz cały cykl prac, który rozpoczyna, podejmuje problem determinacji w dziele sztuki – relacji między momentem tworzenia a nieustannym strumieniem informacji, obrazów, skojarzeń, cytatów, powidoków, miejsc, kontekstów itd., w których zanurzony jest twórca.

więcej o tej pracy

Artyści:
Joshua Schwebel
Krystian Truth Czaplicki
Kuratorka seminarium: Camilla Larsson
Kurator projektu: Antoni Burzyński

CCI20150318 3